Menu
Hoewel Hans van Breukelen commercie in het voetbal toejuicht, benadrukt hij ook de gevaren van te veel opportunisme in de voetballerij en hoe een club in een diep dal verzeild kan raken. Ziet Hans de commercie als een kans of een bedreiging?
Het antwoord: de voetballerij laat commercieel gezien echte kansen liggen. Ten eerste omdat er door meer inkomsten extra mogelijkheden zijn om te innoveren op het gebied van persoonlijke en teamontwikkeling op technisch, tactisch, fysiek en mentaal terrein. Ten tweede om voetbal in te zetten om sociaal- en maatschappelijke problemen aan te pakken. Sport inspireert en brengt mensen bij elkaar.
Een enkeling in de media beweert wel eens dat een (ex) topkeeper geen goede trainer kan worden of een minder sterke visie heeft op de actualiteiten in het voetbal. Tijdens het interview met Hans is mij duidelijk geworden dat een (ex) topkeeper wel degelijk een sterke visie heeft en vanuit zijn achtergrond een thema verrassend kan belichten. Zijn stelling: het individueel belang gaat altijd boven het teambelang, omdat ieder mens in principe alles in zijn leven het eerst voor zichzelf doet. Als je je dat realiseert begrijp je ook dat coaching ook andere vaardigheden vraagt dan jaren geleden. Vooral ook omdat de huidige generatie graag uniek wil zijn, zich ongebonden wilt voelen, gelooft dat zij zelf kunnen bepalen of zij wel of niet succesvol zullen zijn. Daarom is het van belang, dat coaches en managers hun spelers kennen, herkennen en erkennen. Dat vraagt een andere aanpak, dan de wijze waarop in het verleden is leiding gegeven. Wil je tenminste het maximale resultaat uit spelers en het team halen. Het nieuwe boek van Hans, Top Posities, een individuele benadering naar teamsucces, geeft een kijkje hoe je dat kunt doen.
Michel Hollander: Hoe beviel u de functie als lid van de raad van commissarissen bij PSV?
Hans van Breukelen: Erg goed. Ik heb erg moeten wennen aan die functie. Het eerste jaar was voor mij vooral kijken, luisteren en aanvoelen geweest. Het tweede, derde en vierde jaar moet je vanuit de functie die je hebt, tegelijkertijd de directie controleren en adviseren en ook feeling houden met de werkvloer. Zonder directe bemoeienis te hebben met de dagelijkse gang van zaken. Ik vind eigenlijk dat een raad van commissarissen de filosoof van een club moet zijn, die verder moet kijken dan de laatste wedstrijd en het resultaat van het afgelopen seizoen.
Je wilt natuurlijk graag helpen met al je ervaring, om de club weer op het niveau te krijgen waar we met z’n allen naartoe willen. Dat is best een moeilijke fase geweest, ook voor mij. Uiteindelijk zijn we er goed uitgekomen en zijn we op de goede weg. Ben erg blij met de huidige directie, de samenstelling van de raad van commissarissen en de wijze hoe wij nu met elkaar werken. Dat is zoals ik graag wil werken en heb ik het gevoel, dat ik ook een bijdrage kan leveren aan het totaal.
De mensen die dagelijks actief zijn bij de club moeten zich vooral richten op het eindresultaat en dat is natuurlijk het liefst kampioen worden, een aantal spelers afleveren vanuit de jeugdopleiding voor de A-selectie en zorgen voor een positieve transferbalans. Verder zorgen voor een gezonde financiële huishouding. Met het liefst weer een kampioenschap en deelname aan de Champions League. Maar in principe staat de continuïteit van de club altijd voorop.
Michel Hollander: Wat vindt u van het feit dat voetbalclubs worden overgenomen door privépersonen en de precaire financiële situaties bij BVO’s (Beroeps Voetbal Organisaties)?
Hans van Breukelen: Dat clubs worden overgenomen door mensen zoals bijvoorbeeld Frans van Seumeren bij FC Utrecht en Wang bij ADO Den Haag kan voor die clubs veel betekenen om de kwaliteit van de selectie te verhogen en daarmee succesvoller te zijn. Frans is bovendien een echte clubman die het beste met zijn FC Utrecht voor ogen heeft. Maar als je een club wilt gebruiken om jezelf in de publiciteit te profileren of wellicht geld aan een club te verdienen, dan sla je volgens mij de plank volledig mis. Daarbij komt hoogmoed altijd voor de val.
Door emoties, publiciteit, enorme geldingsdrang en druk binnen de voetballerij, nemen succesvolle zakenlieden beslissingen, die zij in hun bedrijf nooit hadden genomen. Kortstondig vaak met resultaat, maar op de langere termijn komt het voortbestaan van een club in gevaar. Er worden dan vaak gewoon veel te veel financiële risico’s genomen. Met alle nare gevolgen van dien. Voorbeelden genoeg, waar gemeenschapsgeld de club moet redden. Een voetbalclub beleef je als club, maar moet je leiden als een bedrijf.
Ik geloof er heilig in dat sport veel meer als bindmiddel binnen de hele maatschappij gebruikt zou moeten worden. Het kan een bijdrage leveren om obesitas te bestrijden, jongeren aan te zetten tot studeren en het zal de cohesie binnen wijken vergroten. In Nederland wordt sport gezien als kostenpost. Het wordt tijd om anders te gaan denken. Wij geven meer geld uit aan ziektebestrijding, dan aan preventie. Laten we beginnen bij ‘het begin’ en dat is meer aandacht geven om vaker te gaan bewegen. Samenwerking tussen scholen en sportverenigingen en buurtwerkers. Misschien tijd voor een departement van sport, dat onder economische zaken valt.
Betaald voetbalorganisaties kunnen een prima rol spelen bij het tot stand laten komen van allerlei activiteiten en projecten. PSV in de Community is zo’n voorbeeld en ik weet dat vele andere BVO’s ook actief zijn in hun stad en regio. Sport als bindmiddel! Want sport staat gelijk aan: gezondheid, plezier, cohesie tussen mensen, karaktervorming (omgaan met winst en verlies) en heeft dus ook een economisch component.
Hopelijk kan de lokale en landelijke politiek er eens op deze wijze naar gaan kijken. Samen met de mensen in het veld komen tot duurzame samenwerkingsverbanden, waarin duidelijke doelen en omgangsvormen zijn gedefinieerd. Dan ben ik er ook zeker van dat bedrijven, verzekeraars bereid zijn mee te participeren.
Een mooie uitdaging ligt voor ons met genoeg kansen.
Lees de rest van het interview met nog meer opvallende zaken en kritische noten in mijn te verschijnen voetbalboek!
Auteur Michel Hollander:
Ik was 16 jaar toen ik Hans van Breukelen tijdens de EK finale van ’88 een strafschop zag stoppen. Hij speelde daarmee een belangrijke rol bij het winnen van deze finale. Hij werd bekend als een échte strafschoppenspecialist en ik was benieuwd naar de visie van een ex-topkeeper op de thema’s die ik ga beschrijven in mijn te verschijnen boek. Hans stond er voor open om mij te woord te staan over de thema’s die het Nederlands profvoetbal en Oranje bezighouden. In dit stuk staat het thema ‘commercie’ centraal. Uiteraard komen in mijn boek de andere thema’s uitgebreid aan de orde. Dit interview is opgenomen, ruim vóór de aanstelling van Hans van Breukelen als technisch directeur bij de KNVB per 1 juli 2016.
Michel is voetballiefhebber pur sang en toont met een omvangrijk platform aan, dat je geen Van der Gijp of Derksen hoeft te heten om alleen met naamsbekendheid het grote voetbalpubliek te bereiken en experts aan het woord te laten over hun visie op het Nederlands profvoetbal en de toekomst ervan. Michel betrekt hier grote doelgroepen bij, want in Nederland staat niemand buitenspel!
