(1) comment
Add Your Reply
Menu
Door alle media-aandacht krijgen supportersrellen vaak een zware lading. Of dit terecht of onterecht is, laat ik nu even in het midden. Zonder bevooroordeeld te zijn, gaf Harrie Timmermans oprecht weer hoe het óók kan zijn in en rond de stadions, zonder torenhoge boetes te krijgen wegens wangedrag van de supporters. Het woord is aan Harrie.
De PSV-supporter
Harrie Timmermans: Als voorzitter van een supportersvereniging sta ik graag dicht bij de supporters, want ik sta er tenslotte ook tussen tijdens wedstrijden. Ik kom al vanaf het seizoen ’82/’83 in het Philips-stadion en ik heb alle carrièrestappen van een supporter doorlopen: van de jongensrang naar de staantribune en ik heb al een hele tijd een plekje op West, achter de goal. Als wij met de supporters naar een uitwedstrijd gaan, ga ik niet bij het bestuur zitten en ik doe geen jasje aan of een stropdas om. Dan doe ik een officialjas van de supportersvereniging aan en ik sta écht tussen de supporters. Zo voel je jezelf ook supporter en dat vind ik belangrijk.
Ik heb natuurlijk ook andere bezigheden en ik kom op verschillende plekken in het stadion, zoals de bestuursetage. Soms neem ik gasten mee voor een korte rondleiding, maar tijdens de wedstrijd telt maar één ding: genieten van het feit dat je supporter bent! Die zakelijke gasten zijn natuurlijk super belangrijk voor een club. Zij bepalen mede het financiële kader, maar daar heb ik niet zo heel veel bemoeienis mee. Mijn rol zit veel meer bij de supporters, bij de sfeer. Zakelijke gasten zijn vaak ook supporter, maar ik ben niet van de commerciële afdeling.
Supporters van PSV zijn in de eerste plaats hondstrouw. Toen het slecht ging, zaten er ook 33.000 mensen in het stadion. Nu het goed gaat, wil iedereen er bij horen. De PSV supporters hebben van oudsher een beetje het imago dat ze de club buiten de deur niet ondersteunen en dat het bioscooppubliek is, maar dat zijn echt fabeltjes uit het verleden. Voor de uitwedstrijd tegen Manchester United in de Champions League, waren er binnen no-time 3.500 kaarten verkocht en zat het uitvak daarmee vol. Tijdens de thuiswedstrijden fungeren de supporters écht als twaalfde man en hebben zij de ploeg bijna beslissend ondersteund tijdens de thuiswedstrijd tegen Manchester United in de CL. Ze zijn dus niet alleen hondstrouw, maar ondersteunen het team ook buiten de deur. Het wás bioscooppubliek, maar daarvan is allang geen sprake meer.
Het kan best met minder politie
In de praktijk is er al veel minder politie aanwezig bij voetbalwedstrijden. PSV heeft een stewardorganisatie met een beschikbare capaciteit van zo’n 400 man om de zaken in goede banen te leiden. Politie heeft hier nauwelijks werk. De hele veiligheidsketen is wat dat betreft sluitend, zonder dat daar heel veel politie bij aan te pas hoeft te komen. Er zijn wel uitzonderingen. Een aantal wedstrijden per seizoen zijn ‘risicowedstrijden’ en dan zet de politie wel groot in. Het beeld dat er bij elke wedstrijd nog steeds veel politie-inzet nodig is, strookt niet met de praktijk. Ik ben er voorstander van, dat je op een zo normaal mogelijke manier en met zo weinig mogelijk beperkingen een voetbalwedstrijd kan bezoeken. De normalisatie van de benadering van supporters. Supporters zijn niet alleen maar mensen die als hooligans in de hekken hangen. Bij PSV is geen hek te bekennen en er is niemand zo stom om het veld op te gaan, want je wordt gepakt en je komt het stadion nooit meer in! Wij zijn met elkaar in Nederland maatregelen aan het bedenken, die juist een negatief effect hebben op 99% van de mensen, om voor die ene procent die voor problemen kan zorgen, te kijken of je het in de hand kan houden. Dat is een volstrekt verkeerde benadering.
De charme van het uitpubliek
Een voetbalwedstrijd is geen voetbalwedstrijd zonder uitpubliek. Door omstandigheden waren de supporters van Ajax een keer niet welkom bij PSV-Ajax. Dan kregen we de reactie: “Dat vinden jullie zeker leuk?” Nee, dat vinden wij niet leuk, want andersom had het ons ook kunnen overkomen. PSV snapt heel goed, dat je als supporter van Ajax juist je club wilt steunen in de topper tegen PSV. Die rivaliteit, zolang het maar gezond is qua sfeer en ambiance, hoort erbij en daar horen ook de supporters van de tegenpartij bij te zijn.
Tot hier en niet verder
Voetbalhumor heeft soms zijn ruwe kantjes, maar daar waar humor pijn doet, of als er intenties zijn om te kwetsen, nemen wij daar afstand van. Het zelfreinigend vermogen onder voetbalsupporters is best groot, want tegenwoordig kun je met de camerabeelden inzoomen tot op de wijzerplaat van je horloge. Supporters worden goed in de gaten gehouden. Tijdens spreekkoren kan zelfs al teruggehaald worden wie wat zingt. Het loont zich ook niet om rottigheid uit te halen en bij PSV zeggen wij: “Je zou het ook niet moeten willen”. Ik moet zeggen, dat ik trots ben op de positieve ondersteuning van supporters binnen PSV. Er zal vast een keer een verdwaald fout liedje tussen zitten, maar dat wordt dan ook binnen no-time de kop ingedrukt!
Ja, voetbal is een afspiegeling van de maatschappij
De rottigheid begint al bij de maatschappij, maar tegelijkertijd moet je het niet wegkijken. Ik vind het van belang, dat als er zaken gebeuren die niet in de haak zijn, je ze wel moet kunnen blijven benoemen en niet wegloopt voor je verantwoordelijkheid. In mijn rol als voorzitter word ik door de media benaderd als het goed gaat, maar ik moet natuurlijk ook aanspreekbaar zijn op het moment als er narigheid is. Ik vind dat ik mij moet uitspreken tegen elke vorm van kwetsende spreekkoren of wat dan ook, want daar nemen we afstand van en moet je niet in marchanderen.
Bij de enkels afgezaagd
Ik werd getipt op een column van Marcel van Roosmalen op de website van NRC, getiteld “Harrie”. Daarin werd ik bij de enkels afgezaagd. De schrijver vond dat ik het wangedrag van PSV-supporters in Madrid zou hebben verdedigd. Ik kreeg overigens meerdere negatieve reacties in die trant.
Als ik wangedrag inderdaad zou hebben verdedigd, zou de kritiek hout snijden. Ik heb echter van meet af volstrekt helder gemaakt, dat dergelijk gedrag niet door de beugel kan. Dat je geen geld gooit naar mensen en dat ik graag aanschuif bij het gesprek, waarin betrokkenen worden aangesproken op hun gedrag.
Maar ik heb ook gezegd, dat niet alle supporters over één kam geschoren mogen worden en dat meer dan 3.000 fans zich wél voorbeeldig hebben gedragen en dat ook velen gul gegeven hebben aan de bedelaars in de stad. Die laatste opmerking is vooral bekritiseerd.
Ik begrijp en deel de woede en afkeuring. Ik blijf me echter ook inzetten voor die hele grote groep mensen die zich goed gedragen hebben en die door het wangedrag van enkelen onterecht in een negatief daglicht gesteld worden. Ook al ervaar ik dat ik met deze nuance tegen de stroom inga.
Lees de rest van dit boeiende interview met nog meer opvallende zaken en kritische noten in het te verschijnen voetbalboek van Michel Hollander!
Michel Hollander:
Toen ik in 2015 aan dit platform begon en experts ging benaderen voor een interview, tipte een collega mij om eens contact te zoeken met Harrie Timmermans. Harrie is voorzitter van de supportersvereniging van PSV en succesvol bestuurder. Voor deze update heb ik het thema Cultuur uitgekozen om je mee te nemen in de visie van een voorzitter van een supportersvereniging. Aangezien Cultuur één van de thema’s is in mijn te verschijnen boek en het soms vaker gaat over supportersgeweld dan over de prestaties op het veld, vond ik dit een goed raakvlak om te behandelen in deze update. Uiteraard komen in het boek ook de andere thema’s uitgebreid aan de orde, waar Harrie tijdens het interview zijn visie op belichtte.
Als voetballiefhebber krijg ik natuurlijk ook veel mee wat er buiten de velden gebeurt tussen supporters en tegenwoordig ook al óp de velden tussen spelers en supporters. Harrie geeft je een kijkje in de keuken van zijn ervaringen als voorzitter van een supportersvereniging. Interessant daarbij is, dat hij supportersgeweld natuurlijk niet goedkeurt, maar wel benadrukt dat de aandacht voor incidenten niet moet blijven overheersen. We moeten ook kijken naar de voetbalwedstrijden waar niets gebeurt, met een afnemende aanwezigheid van politie.
Michel is voetballiefhebber pur sang en toont met een omvangrijk platform aan, dat je geen Van der Gijp of Derksen hoeft te heten om alleen met naamsbekendheid het grote voetbalpubliek te bereiken en experts aan het woord te laten over hun visie op het Nederlands profvoetbal en de toekomst ervan. Michel betrekt hier grote doelgroepen bij, want in Nederland staat niemand buitenspel!
