Hoe je met een beperking international kan worden!
By Marcel Koopmans | G-voetbal
Met een auditieve beperking over de Chinese Muur
Stel, je bent alleen op vakantie en loopt over die machtige Chinese Muur. Je hoort alleen maar Chinees om je heen en bent daar hélemaal alleen. Opeens hoor je in de verte een paar Nederlanders met elkaar praten. Je vindt het zó fijn om je eigen ‘taal’ te horen. In je gedachten zeg je: “nu ben ik niet meer alleen.” Dit voorbeeld geeft weer wat mensen met een auditieve beperking dagelijks meemaken. Dat is ónze wereld. Als deel van een minderheidsgroep, lopen we eigenlijk elke dag over die Chinese muur.
Even voorstellen
Mijn naam is Marcel Koopmans (42), Ambassadeur van Grow2Work en bruggenbouwer tussen goed horende mensen en mensen met een auditieve beperking. Grow2Work is een netwerk voor doven en slechthorenden, op weg naar (beter) werk. Ik ben doof geboren (maar uitstekend verstaanbaar). In de jeugdjaren ben je speels en mijn doofheid was een bijzaak. Ik had talent en een droom om profvoetballer te worden, met als doel het Nederlands elftal te halen. Toen ik 11 jaar was, zag ik in 1988 het Nederlands elftal Europees kampioen worden. Wat een kick gaf dat!
Ik gaf al aan dat je in je jeugdjaren nog speels bent, maar in de pubertijd word je mondiger. In deze levensfase begon de communicatie voor mij een lastig struikelblok te worden. In Limburg, waar ik ben opgegroeid, spreekt men voornamelijk met een dialect i.p.v. ‘gewoon Nederlands’. Door een extra hulpmiddel en goed liplezen kon ik de communicatie toch aardig volgen. Maar nooit voor 100%.
Mijn debuut in het voetbal
Op jonge leeftijd constateerde ik dat doofheid een lastig struikelblok was. Ik stond al snel ‘buitenspel’. Op mijn 6de begon ik te voetballen bij RIOS ’31,in Pey. Bij deze club heb ik in mijn jeugd veel te danken gehad aan trainer Roger Bongaerts (nu tevens hoofd jeugdopleiding bij VVV-Venlo en grondlegger van het opleidingsmodel Total Soccer Method). Roger wist precies wat mijn specialiteiten waren. Voor élke wedstrijd werd bij het tossen met de scheidsrechter altijd door onze aanvoerder gewaarschuwd dat er een speler meedoet die doof is. Er was eens een moment in de wedstrijd dat ik ruim buitenspel stond. Desondanks mocht ik er met de bal vandoor en een geweldig doelpunt maken, zonder dat ik daar een gele kaart voor kreeg.
Geselecteerd voor Oranje!
Op mijn 16de werd ik ontdekt door het Nederlands Dovenelftal. Ik wist niet eens dat dit bestond. Mijn droom kwam uit! Er was toentertijd weinig tot geen informatie over het Nederlands Dovenelftal bekend. De NOS besteedde er ook geen aandacht aan. Ik ben nog altijd trots, dat ik het tot international heb geschopt! Voor een groot deel heb ik dat te danken aan de fantastische jeugdopleiding bij RIOS ’31.
Mede door de ontdekking van het Nederlands Dovenelftal, is ook mijn wereld meer opener geworden. Daarvóór begreep ik nog geen gebarentaal. Door steeds meer dove mensen te ontmoeten, ging ik de gebarentaal beter begrijpen. Het is voor mij nu ook gemakkelijker om internationaal met andere lotgenoten te communiceren.
Salaris? Eigen bijdrage!
Als speler heb ik in 1995 in Berlijn het EK voor doven meegemaakt. 7 jaar nadat het Nederlands elftal Europees kampioen werd. Mooi en een eer om dit in mijn rugzak te hebben. Wij kregen geen profsalarissen, sterker nog, er werd een eigen bijdrage gevraagd om alle kosten te kunnen dekken! Er bestaat trouwens ook een dovencompetitie, waarin je met een eigen dovenelftal tegen andere dovenelftallen speelt.
KNDSB (KONINKLIJKE NEDERLANDSE DOVEN SPORT BOND)
Direct na het EK in Berlijn had ik de ambitie om in het bestuur van een voetbalclub te gaan zitten, om meer informatie, ervaring en kennis te delen met andere lotgenoten. Dit doe ik op vrijwilligersbasis en nog steeds met héél veel plezier! Vanaf 2006 ben ik bij de voetbalafdeling van de KNDSB terecht gekomen, waar ik tot mei 2016 voorzitter van was. Momenteel ondersteun ik hen vooral met netwerken en heb ik er een adviserende rol. Bij de KNDSB heb ik mooie EK’s en WK’s meegemaakt.
Ondanks de kosten die we moeten dekken, pakken we de organisatie van deze toernooien, als team, héél professioneel op. Onze onkostenvergoeding, zoals reiskosten, moeten we zelf betalen. Mede door onze professionele samenwerking hebben we op de EK’s van 2010 en 2014 en de WK’s van 2011 en 2015 een prijs mee naar huis genomen.
2010: EK Zwitserland, mannen, 3e, vrouwen 10e
Jack Castelijns, beste speler van het toernooi
2011: WK Zweden, mannen 6e, vrouwen 5e
Elisa Hartog, beste keepster van het toernooi
2014: EK Bulgarije, mannen 3e en 2e voor fairplay
Jack Castelijns, beste speler en topscorer van het toernooi
2015: WK Thailand, mannen 4e
Jack Castelijns topscorer van het toernooi
STEUN ONS NAAR HET EK IN FINLAND!
Het mannen-en vrouwenteam hebben zich gekwalificeerd voor het EK 2018, in Finland. Dit EK wordt in december gehouden. Het is weer een enorme uitdaging om (voldoende) sponsors, giften en donaties te vinden, zodat onze droom weer uitkomt. Uw steun kan ons ontzettend helpen, om ook dít EK werkelijkheid te laten worden!